روش های تشخیصی و انتقال بیماری سیفلیس

سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که به طور عمده از راه جنسی منتقل می شود . این بیماری توسط یک باکتری بنام «تروپونما پالیدوم» ایجاد می شود. بدلیل اینکه علایم و نشانه های این بیماری شبیه بیماری های دیگر است تشخیص آن از طریق علائم ظاهری مشکل می باشد.

این بیماری در هر دو جنس دیده می شود اما شیوع سیفلیس در مردان ۳/۵ برابر زنان می باشد .

 راه های انتقال سیفلیس

1. انتقال از طریق برخورد و تماس مستقیم یک فرد سالم با زخم شخص مبتلا

2. انتقال باکتری از طریق رابطه ی جنسی واژینال، رابطه مقعدی یا رابطه دهانی امکان پذیر است.

3. زنان حامله نیز می توانند بیماری را به جنین خود منتقل کنند که به سیفلیس ژنتیکی مشهور است .

4. سیفلیس می تواند از طریق تزریق خون هم انتقال یابد .

هشدار : سیفلیس از طریق نشستن بر روی توالت فرنگی، گرفتن دستگیره ی درب، شنا دراستخر، استفاده ازوان، لباس و ظروف غذای مشترک منتقل نمی شود.

آزمایش VDRL (بدون نیاز به ناشتایی) رایجترین آزمایشی است که برای تشخیص بیماری سیفلیس درخواست می شود. تحقیقات نشان می دهد مدت کوتاهي بعد از عفونت، بدن آنتي بادي عليه باکتری سيفليس مي سازد که توسط این تست خوني دقيق، بي خطر و کم هزينه تشخيص داده مي شود.

در مواردی که آزمایش VDRL یا RPR مثبت می شود جهت تایید نهایی بیماری می توان از آزمایشات دقیق‌تری مثل FTA-Abs یا TpHA استفاده کرد.

در گروه آزمایشگاهی دانا (آزمایشگاه پاتوبیولوژی دانش و آزمایشگاه تشخیص طبی نوین) تمام روش های تشخیصی بیماری سیفلیس با دقت بالا توسط کارشناسان مجرب انجام می گردد.